KÖR YÜRÜYÜŞ körler ülkesinde bir su yolunda gözler im iz kapalı yürüyoruz ucuca birleşik adımlar ve gökyüzüne kalkan kuşlar: “ardıardınaiçilmişbinsigaranınbirbirinedağlanışıgibi körler alfabesiyle yazılmış bir şiirdi büyük ve açık bir kalbe benzeyen avuçlarımıza ilişti” karanlığı kucaklamayı öğrendik böylece kanatlandık yürüdükçe seyirciler yok oldu hiç olmadıkları kadar kulaklarımız da ceplerimizden çıkmış tüm fısıltılar ve tıkırtılar yere atılmış yürüdük kendimize sonra açtık gözlerimizi gökyüzüne dişlerimizi sıka sıka: “Hürya!” 10 Aralık
2009 Zafer
Yalçınpınar |