Ada’nın Derdi

“ben bu yerin ta kendisiyim”

deniz ayak parmaklarıma gelir gider gelir

                                       kara rüzgâr değişir kayşa kayar

bir tek yaşam belirtisi şu kırmızı çakar

                                       oynar çakıl ileri geri ben oynamam

mesela, denize iliklenmiş bir iskele

                                       denizin ellerine ve ayaklarına ilişkin

“ama ben benim

kendimin ta kendisiyim”

düşün ki yalnızım o kadar adil;

     dört bir tarafım açıktadır

ve hesap hatası bir Dünya görünmez olur;

                                          “çünkü denizden daha azdır”

Zafer Yalçınpınar

Ağustos 2007- Marmara Adası