“Şiirim Ne Diyedir?”

Bir adam doksan dokuz gece boyunca “Şiir nedir?” sorusunun cevabını arıyor. Yüzüncü gecenin köründe –sabaha karşı- yatağından “Bu-bu-bu-buldum!” diye kekeleyerek fırlıyor ve soruyu şu şekilde değiştiriyor:

“Ne şiirdir?”

Şiirim metaforik bir önermeymiş gibi tınısın ama bütün bütün böyle olmasın  isterim. Yani düşüncelerin, imgelerin, duygudurumların tınısını tınısın[1] veya “anlam arayış”ların çelişkisi karşısında bön bön[2] baktırsın isterim. “Tipoloji” benim en sıkı imkânımdır. Nadir olarak kullanıldığım “benzeşim, bakışım, tersimleme” gibi çalgılar veya “türev dizge kırılımları” şiirimin aksan bozukluklarıdır, biliyorum, farkındayım ama nedense bunlardan kendimi alamıyorum.

         Yöntemlerin, yürüyüşlerin ya da anlam kaymalarının kesişimi olarak dizelerimde buluşan ve biraz önce “tuşe”lerini ifade etmeye uğraştığım her şeyin şiirimin tözüyle ilgisiz olduğuna eminim. Bunlar bana özgü olan bir söz dizimiyle ilgilidir.

Pekâlâ o zaman, şiirim ne diyedir:

“şiir

im[3]

az

çok

olsun

ve

dizeler

im

yazarını

ölümle

kekelesin

diye

dir.”

Zafer Yalçınpınar

23 Eylül 2007